Número total de visualizações do Blogue

Pesquisar neste blogue

Aderir a este Blogue

Sobre o Blogue

SOBRE O BLOG: Bragança, o seu Distrito e o Nordeste Transmontano são o mote para este espaço. A Bragança dos nossos Pais, a Nossa Bragança, a dos Nossos Filhos e a dos Nossos Netos..., a Nossa Memória, as Nossas Tertúlias, as Nossas Brincadeiras, os Nossos Anseios, os Nossos Sonhos, as Nossas Realidades... As Saudades aumentam com o passar do tempo e o que não é partilhado, morre só... Traz Outro Amigo Também...
(Henrique Martins)

COLABORADORES LITERÁRIOS

COLABORADORES LITERÁRIOS
COLABORADORES LITERÁRIOS: Paula Freire, Amaro Mendonça, António Carlos Santos, António Torrão, Fernando Calado, Conceição Marques, Humberto Silva, Silvino Potêncio, António Orlando dos Santos, José Mário Leite. Maria dos Reis Gomes, Manuel Eduardo Pires, António Pires, Luís Abel Carvalho, Carlos Pires, Ernesto Rodrigues, César Urbino Rodrigues e João Cameira..
N.B. As opiniões expressas nos artigos de opinião dos Colaboradores do Blog, apenas vinculam os respetivos autores.

terça-feira, 2 de novembro de 2010

'Sou Galego' - Paulo Bragança



Das terras da Rosalia às terras de Miguel Torga percorre o ar a cantiga que todo o povo recorda, das Beiras a Trás-os-Montes, dos rios Mondego ao Minho o perfume da Galiza, de giesta e flor de pinho. Mil anos do mesmo sangue num passado sem fronteiras, o fumo das chaminés nas memórias das aldeias; gaita de foles Galega, Adufeiras da Idanha. Cantamos em Mirandês, lingua que não nos é estranha. Sou Galego, ai, sou Galego, sou Galego até ao Mondego, moiro escuro t'arrenego da Galiza até ao Mondego. Vindimamos o suor por tradição e castigo; são irmãs no seu destino, rias de Aveiro e de Vigo. E há tanto calor humano ao redor de uma fogueira, à lareira vinho tinto, requeijão, broa caseira. E a guitarra de Coimbra, gaita de foles Galega são os sons da nossa alma aos quais o Norte se apega; caminhos de Santiago, trilhos, veredas, clareiras, cantamos ao desafio ao fim da tarde nas eiras. Sou Galego, ai, sou Galego, sou Galego até ao Mondego, moiro escuro t'arrenego da Galiza até ao Mondego. Sou Galego, ai, sou Galego, sou Galego até ao Mondego, moiro escuro t'arrenego da Galiza até ao Mondego.

1 comentário:

  1. Parabens! Inspirada, fermosa e ban acaída cantiga que nos vencella aos fillos das brétemas e da saudade.

    ResponderEliminar