Por: Antônio Carlos Affonso dos Santos – ACAS
São Paulo (Brasil)
(colaborador do Memórias...e outras coisas)
Ne ls tiempos de you nino, durante l més de júnio, era quemun la “reza de terços” antre ls dies de Santo António i San João; a las bezes iba até l die de San Pedro. Tales rezas éran feitas durante la nuite; bie de regra, iba l “tirador de terço”, i mais un=mas dieç pessonas que liebában la sério l'eibento. Atrás desse grupo iba un grupo de moços, qu'aprobeitában para se coincer antre si.
(ls pais éran mui zelosos), i durante tales rezas las peias afrouxában un pouco!
Nua dessas bezes you, ACAS, me adiantei de la turma que buoltaba para casa i me scondi nua moita de pies de mamonas cun ua lanterna de pilhas. Quando un grupo de mulhieres, bielhos i ninos staba passando ne l trilho que margeaba ls arbustos adonde staba, comecei a chacoalhar ls arbustos i la piçcar ancessantemente l farolete. Eilhas debandórun na carreira i you, algo receoso, eibadi-me tamien. Depuis d'algun tiempo, yá an casa, oubi stampidos de spingarda.
Fui cunferir: éran ls maridos que buoltórun cun sues pica-palos, recheadas até la boca de chombo miúdo; atirando na moita que las mulhieres apuntában i adonde you staba (you, un monstro?)... .
- Nunca mais an mie bida tentei assustar alguien. Solo na literatura; ás bezes!
Antônio Carlos Affonso dos Santos – ACAS. É natural de Cravinhos-SP. É Físico, poeta e contista. Tem textos publicados em 8 livros, sendo 4 “solos e entre eles, o Pequeno Dicionário de Caipirês e o livro infantil “A Sementinha” além de quatro outros publicados em antologias junto a outros escritores.
Sem comentários:
Enviar um comentário