Bibimos nua sociadade sien mimória! L que hoije más ten de sobra, ye ódio i ressentimiento! L que más percisa, ye d'ir a scuola, to ls dies...
(mirandés) RISICA AMBELESADA
Nun sabes cumo se diç an mirandés “chador “nicabe”, “hijab” ou “burca”, mas sabes q’hardeste ls jeitos de poner l lhenço cumo yá tue mai i tue bó lo ponien. Tamien daprendiste cun eilhas la rejistença de ls dies i sobretodo daprendiste a poner essa risica ambelesada que te sirbe de repouso pa to las tardes i faç de ti “Mona Lisa”, sien saberes quien fui Leonardo da Vinci. Todo entra an ti cumo lhuç pulas bidraças.
(português) SORRISO DORMENTE
Não sabes como se diz em mirandês “chador”, “nicabe”, “hijab” ou “burca”, mas sabes que herdaste os jeitos de colocar o lenço como já a tua mãe e a tua avó o colocavam. Também aprendeste com elas a resistência dos dias e sobretudo aprendeste a colocar esse sorriso dormente que te serve de repouso para todas as tardes e faz de ti “Mona Lisa”, sem saberes quem foi Leonardo da Vinci. Tudo entra em ti como luz pelas vidraças.
In “LHUÇMIRANDA: Geografia da Memória”. Âncora Editora 2021
Texto de Carlos Ferreira e fotografia de Luis Cangueiro
Sem comentários:
Enviar um comentário